Mijn favorieten

Schilderbeurt

We zagen er naar uit. Het mooie appartementengebouw, waar wij in wonen, kreeg de schilders over de vloer. De hele buitenkant zou opnieuw in de verf worden gezet. Elk raam, elk kozijn, elke dooropening, behalve de deuren bij de balkons, gingen de geduldige lakkers voorzien van een nieuwe laag.
Met steigers, hoogwerker en ladders kwamen de acrobaten aan. Het woord hoogtevrees kennen ze niet hoor.
Ook ons huis kwam aan de beurt en voor elk raam kwam er iemand naar binnen loeren. Voor het goede doel natuurlijk.
We zagen er naar uit en toch ook weer niet. Want voor de laatste klus moest het balkon leeg. Nou ja, bijna leeg. We hebben de stoelen, plantenbakken en losse spullen binnen gezet.
Ze belden aan, bepakt met emmers, doeken, ladder en goeie zin. Met een kwartier was de reling afgeplakt. En toen gingen de kwast en de roller in een pot witte smurrie. Het was een metamorfose.
Het eerst grijzige hemeldek was ineens wit. Ons huis is lichter geworden, het leven is helderder.
Elk balkonplafond is zo mooi geworden. De uniforme uitstraling van ons gebouw is prachtig behouden.

Juul