Laptop
Oh wat een sof. Van de week was ik op bezoek bij iemand thuis met verhuisplannen. Voor een gesprek over aan- en verkoopbegeleiding. Om mijn verhaal wat kracht bij te zetten, met plaatjes over de woningmarkt, had ik m’n laptop mee. Daarmee kon ik goed vertellen hoe de huidige markt in elkaar steekt.
Maar het ding, mijn alles, mijn steun en toeverlaat, weigerde dienst. Alles zwart, alle lampjes bleven uit. Ook het oplaadlichtje. Zo dood als ‘n pier. Met een lichte paniek in m’n achterhoofd zijn we samen voor de hoofdcomputer van mijn toekomstige cliënt gaan zitten. Ik heb ingelogd via de sterren en zo kon ik een en ander toch goed verduidelijken.
Na het bezoek ben ik, flink onthand zonder parate data, naar de tovenaars gesneld. De jongens met de gouden handjes. Ze schroefden de achterklep eraf en haalden de accu los. Vervolgens werd ie met beleid weer teruggestopt en mijn externe minibrein deed het weer.
Wat een opluchting.
Ieder z’n vak, das wel duidelijk.
Juul
Maar het ding, mijn alles, mijn steun en toeverlaat, weigerde dienst. Alles zwart, alle lampjes bleven uit. Ook het oplaadlichtje. Zo dood als ‘n pier. Met een lichte paniek in m’n achterhoofd zijn we samen voor de hoofdcomputer van mijn toekomstige cliënt gaan zitten. Ik heb ingelogd via de sterren en zo kon ik een en ander toch goed verduidelijken.
Na het bezoek ben ik, flink onthand zonder parate data, naar de tovenaars gesneld. De jongens met de gouden handjes. Ze schroefden de achterklep eraf en haalden de accu los. Vervolgens werd ie met beleid weer teruggestopt en mijn externe minibrein deed het weer.
Wat een opluchting.
Ieder z’n vak, das wel duidelijk.
Juul
