Mijn favorieten

Kaal gevoel

Woensdagmorgen was ik nog even aan het werk. Een paar bezichtigingen in de agenda alvorens ik in de middag onder het minimesje van de oogarts lag. Met een nieuwe lens in mijn oog moet mijn zicht aanzienlijk verbeteren.
Voorbereid, op wat er in de middag plaats zou vinden, liep ik zonder sieraden en klokje aan mijn pols rond in de wereld. Ik mocht geen crème op mijn vel en geen groen op mijn ogen. Je voelt je dan wat kaal. Alsof er iets mist. Een ander, die mij niet kent, zal hooguit denken dat ik een saaie muts ben, maar die weet niet beter.
Om me wat leuker voor te doen dan het beeld weergaf, besprak ik excuserend mijn “kale gevoel” met een van de ochtendkijkers. Een jongeman met een petje op z’n koppie. Een petje dat zijn prachtige haardos bedekte.
Hij gaf mij een zeer tactisch antwoord. Hij zei besmuikt: “Ik voel me ook kaal, daarom draag ik een petje.”
Wat zou hij daarmee bedoelen? Wat zou hij willen verbergen onder die klep? Verlegenheid?

Juul