 |
|
Deze week heeft het lekkageprobleem een vervolg gekend. En zoals altijd, loopt het anders dan gedacht. Om je geheugen even op te frissen: een cliënt, aankoper van mij, had pech met een lekkage nadat de sleutel was overgedragen van zijn nieuwe huis.
Het leek erop dat er geen schade was vooraf, maar de verkoper had verzuimd te vermelden dat er wat tegels van het balkon waren losgeraakt met de vorst. Er was weliswaar nog geen vervolgschade, maar door onzorgvuldigheid en wellicht onwetendheid van verkoper, werd er geen noodzakelijk herstel uitgevoerd. Het water kwam waar het niet hoorde.
De zichtbare nattigheid is ontstaan na de overdracht en is dus voor risico en rekening van koper. Toch voelt dat niet lekker. Wie laat er zijn tanden zien? Ik had de denkbeeldige degen al ter hand genomen.
Maar, wie zet mij daadwerkelijk aan het werk? Wanneer mag ik optreden? Alleen wanneer mijn cliënt mij hierom vraagt.
Mijn opdrachtgever is een wijs mens. "Juul, de kosten zijn deze negatieve energie niet waard". Hij heeft vast gelijk. Het is niemands bedoeling geweest er een potje van te maken. Dus ik terug in m'n hok, de degen in de kast, zegen onbeslist.
You win some, you lose some.
|
